Gedicht vom “Puutedockter” – von Toni Buhz

Der “Puutedockter” von Riehl war der Kinderarzt Henning “Henner” Berzau (* 3. Mai 1921 in Magdeburg, † 8. Januar 2008 in Köln), Schöpfer von mehr als 250 Liedern und Texten in Kölsch. 

Vum Puutedockter well ich üch
hück noch ens verzälle,
wie hä jeschaff, Daach en, Daach us
en singem leeve Kölle.
Vun morgens fröh, bes ovends spät
hatt hä jet aan de Jäng
 jetz Puutedockter, rest dich us,
ding Sprechstund ess ze Engk.

Si Levve wor kei Kinderspill,
vill jov et zo beston.
Hä kräch de Kurv, wie et dann heeß
för in no Kölle jon.
Et Schicksal wor nit immer leich,
braht off in en de Bräng.
Jetz Puutedockter rest dich us,
ding Sprechstund ess am Engk.

Sing Praxis, die lohch im am Hätz,
doför wor hä stets do.
Met ehre Puute komen se,
die Lück vun Fän un noh.
Ne feste Deensplan hatt hä nit,
dä trock sich en de Läng.
Jetz Puutedockter rest dich us,
ding Sprechstund ess am Engk.

Doch uußerdem, do jov et noch
för in mänch andre Ding.
De kölsche Sproch, Theaterspill,
su mänches aan hä fing.
Bahl alles im jelinge dät,
wat hä nohm en de Häng.
Jetz Puutedockter rest dich us,
ding Sprechstund ess am Engk.

Vör allem wor hä stapeljeck
op Leedcher, die hä schreff.
Braht se en Rüümcher un dobei
hä deef en´t Levve jreff.
Bes eines Dachs et Schecksal nohm
de Quetsch im us de Häng.
Jetz Puutedockter rest dich us,
ding Sprechstund ess am Engk.

Em Himmel ess jetz singe Plaatz,
dä jederein im jönnt.
Doch secher well hä jarkein Rau,
wie dat bei im mer kennt.
Jetz kummen aan de Engelcher.
Dat ess, wat im jefällt.
Dä Puutedockter rest sich nit,
hä do jetz Sprechstund hält.

Toni Buhz, Barbarastraße

A. Krick

Schreiben Sie einen Kommentar