Uns Ädäppelsfrau – ein kölsches Gedicht von Toni Buhz

Zick Johre steit bei uns om Maat
de Ädäppelsfrau am jliche Platz.
Drei Zote Ädäppel un och Öllig,
för uns ess dat su wie ne Schatz.

Weiß mer doch, die War ess jot.
Drop mer sich verloße kann.
Un wenn die Frau en Urlaub jeit,
dann zeig se fröh jenoch dat aan.

E löstig Wöötche vör dem Kauf
dat ess jet, wat nix koss.
Ess iehrlich un kütt och vun Hätze,
mäht op et nöchste mol allt Loss.

Ädäppelsfrau, mer hoffen doch,
do blievs noch ville Johr,
bei jedem Wedder, Sonn ov Rähn,
su wie et ess un wor.

 
Gastbeitrag

Schreiben Sie einen Kommentar